Wspólnota mieszkaniowa to podmiot z którym wiąże się pojęcie udziału w nieruchomości wspólnej. Aby je zrozumieć należy najpierw zdefiniować samą nieruchomość wspólną. Tzw. nieruchomość wspólna to wszystkie elementy budynku lub budynków wspólnoty, które nie służą do użytku poszczególnych właścicieli lokali. Są to zatem te elementy budynku, które służą wszystkim współwłaścicielom. 

Przykładem będzie tutaj m. in.: dach, kominy, ściany nośne i fundamenty, ganki piwniczne i korytarze w budynku, okna i drzwi na klatkach schodowych, instalacja elektryczna na klatce schodowej, instalacja centralnego ogrzewania, w tym grzejniki, windy, domofony, zewnętrzne oświetlenie budynku. W tak rozumianej nieruchomości wspólnej udział danego właściciela lokalu określany jest liczbą. Jest on liczony jest jako stosunek powierzchni danego lokalu i powierzchni przynależnego pomieszczenia gospodarczego do ogólnej sumy powierzchni użytkowej wszystkich lokali i wszystkich pomieszczeń przynależnych. 

Suma wszystkich udziałów we wspólnocie mieszkaniowej powinna wynosić 1. Udział we wspólnocie determinuje siłę głosu danego właściciela zgodnie z zasadą: tyle głosu ile udziału. Jest to zatem podstawowe kryterium charakteryzujące zdolność właściciela lokalu do wpływania na funkcjonowanie wspólnoty.